فرازهایی از علم الارواح و معاد62

فرازهایی از علم الارواح و معاد

تهیه، تدوین، تنظیم:

دکتر جهاندار مهر افشا

فصل دوم

معرفت نفس

قسمت شصت و ششم

تأثیر مستقیم هر لذت و المی در بدن متوجه نفس است

همانطور که قبلاً اشاره شد نفس ناطقه جوهریست مجرد روحانی وبدن جسمی است کثیف هیولانی، و ما بین تجرد و هیولا (یا روح و ماده) بسیار منافات است، لیکن آنقدر هم که گمان متوجه آن است روح و بدن دوری و مباینت ندارند بلکه نهایت قرب و مناسبت میان نفس و بدن واقع است، طوری که اتحاد آن دو نزد محققین و روانپژوهان ثابت است، همچنان که گفته شده است که در بدن با کثرت نیرو و آلات و ادراک مدرکی نیست مگر نفس و هر کس در این امر تأمل نماید و به وجدان خود رجوع کند یقین حاصل می نماید که هر لذت والمی که در جسم حاصل شود اثر مستقیم آن در نفس ایجاد شده هر چند که ظاهراً لذت و الم جسمانی باشد.

پس مدرک و حاکم در مملکت بدن همان نفس است که ما آنرا اطلاق به «من» می کنیم، من جسمم درد می کند، من خوشم آمد، من بدم آمد، و من..... آنچه که درباره ی نفس بخود نسبت می دهیم.

هر ناراحتی که برای جسم بوجود می آید چه در اعضای مادی بدن و چه در هر یک از حواس ظاهر و باطن و هر عوالم لذت بخشی چه از نظر جسمانی و چه از نظر روانی که در بدن ایجاد می شود بلافاصله روح یا نفس آدمی متألم و یا شاد و فرحناک می شود چنانکه گفته اند: اگر دیدید که نیش زنبوری در بدن شما فرو رفت بدانید که شدت درد در بدن شما و ایذاء و آزار آن درحد بالاتری متوجه نفس است و این آزردگی نفس در حقیقت به سبب اتحاد و پیوستگی آن با بدن است مانند اتحادی که میان صورت و ماده است، پس نفس در حقیقت با وجود تجرد صورت بدن می باشد اما صورتی که قائم به ماده نیست.

و از همین جهت است که خدایتعالی هم در قرآن مجید در بسیاری از آیات هر گونه خوبی و بدی و هر گونه حالاتی که در درون آدمی ایجاد می شود تأثیر و برگشت آنرا به نفس داده (که بعداً در این مورد این بیان به تفصیل از نظر قرآن مجید خواهد آمد).

ادامه دارد...

گزارش های مستند از سراسر جهان در رابطه با پیام و خواسته های ارواح

تهیه، تدوین و تنظیم:

دکتر جهاندار مهر افشا

قسمت  سی و سوم

مرگ، این معمای بزرگ

یکی از اصول قطعی در زندگی بشر مرگ است. ما می میریم، تجزیه می شویم و به غبار مبدل می گردیم. اما حتی در این روند نیز ناهماهنگی های عجیبی دیده می شود. در پدیده ی عجیب فساد ناپذیری، اجساد مردگان نه تنها تجزیه نمی شود، بلکه زیبایی و روحانیتی پیدا می کند که در طول حیات فاقد آن بوده است.

قدیس لهستانی آندره بابولا در 1657 توسط اشرار به قتل رسید. او تا حد مرگ کتک خورد، به اسبی بسته شد و کیلومتر ها روی زمین سنگلاخ کشیده شد، نیمی از صورت و یکی از دستهایش بسختی صدمه خورد. قاتلین سپس با شمشیر او را که نیمه جان بود به قتل رسانیدند و درحیاط کلیسایی به خاک سپردند. 40 سال بعد که قبر او گشوده شد بدن او دست نخورده باقی مانده بود. حتی زخمهای بدن و صورت او نیز فاسد نشده بود. در حالی که دور و اطراف او پر بود از اجساد تجزیه شده. بدن او بعدها، در طول قرون توسط اطباء معاینه شد، آخرین بار در 1917 در معرض دید همگان قرار گرفت.

مورد آندره ی قدیس نمونه ای است از معجزه ی فساد ناپذیری. بدن این قدیس تمام قوانین طبیعت را به مبارزه طلبیده است بدون آنکه از آن بویی خارج شود.

معروف ترین فساد ناپذیرها بر نادت قدیس است: دختری روستایی اهل فرانسه که در جوانی مریم مقدس بر اوظاهر شد و به این دلیل زادگاه او زیارتگاه هزاران زائری شد که در طلب برکت و شفا به آنجا رو آوردند. او در 1879 در سن 35 سالگی در گذشت اما تا امروز شکل ظاهری او دست نخورده و با طراوت باقی مانده است. به گفته شاهدان هیچ اثری از زوال دیده نمی شود و هیچگونه بوی نامطبوعی به مشام نمی رسد. رنگ پوست او صورتی، و چشمان او در حالتی است که گویی به خواب رفته است. بدن او در تابوتی         شیشه ای در کلیسای نورس فرانسه نگاهداری می شود.

کتاب فساد ناپذیران در 1977 توسط جون کروز نوشته شد و در آن 102 مورد از قدیسان کلیسای کاتولیک ثبت شده که اجسادشان بعد از قرنها سالم مانده است. یکی از این قدیسان ماریا آنا لاردونی است که در 1624 مرد و از فساد مصون ماند. در 1731 بر روی جسد او کالبد شکافی انجام شد 11 دکتر حضور داشتند شکاف های عمیقی در گوشت او ایجاد و به دقت معاینه شد تا معلوم شود آیا مایعی به او تزریق شده تا بدنش را از فساد مصون نگاهدارد. چنین چیزی پیدا نشد. اندامهای او همگی تازه بود و از او بوی خوشی متصاعد شد.

معمای فساد زمانی پیچیده تر می شود که بدانیم بسیاری از این قدیسان از بیماری های مانند سرطان یا بیماری های عفونی مرده اند. سنت ترزا (70-1747) بر اثر قانقاریا- فساد بافتها- در گذشت. این بیماری بدن او را به شکل توده کبود متورمی در آورد. اما دو روز بعد از مرگش تورم و رنگ کبود ناپدید شد. امروز می توان بدن او را در تابوتی شیشه ای در کلیسای فلورانس دید. خشکیدگی باعث شده پوست او جمع و تیره شود اما هیچ اثری از افساد در آن دیده نمی شود.

این فساد ناپذیری گرچه مشخصه ی اشخاص نیکوکار و روحانی است اما در اشخاص خبیث نیز دیده شده است.

کریستیان کالبوتر شوالیه آلمانی در قرن هفدهم، مردی بسیار مشهور اما ددمنش و ظالم بود. او در املاک خود با ستمگری فرمان می راند. می گویند او حق همخوابگی با نو عروسان در شب زفاف را برای خود مقرر کرده بود و صدها فرزند نامشروع داشت. جنایات متعددی نیز مرتکب شد خود او در اواخر عمر اظهار کرده بود:  «خداوند بدن مرا فاسد نخواهد کرد تا روز جزا...... باشد که مورد لعن و نفرین مردگان قرار گیرم.»

او در 1707 مرد اما 90 سال بعد که کفن اوباز شد بدن او تقریباً دست نخورده بود. حدود یک قرن و نیم بعد کالبد خشکیده ی او در دهکده ی کامیل نزدیک برلین- که آن هنگام یعنی 1936 محل برگزاری مسابقات المپیک بود- به تماشای عام گذاشته شد.

شاریل مقدس از 1898 در شهر عناید لبنان در گذشت. او بر طبق وصیتش، بدون کفن و تابوت در قبری عمومی جای گرفت. بارانهای شدید از شکافها بدون قبر سرازیر می شد و آنجا را مبدل به باتلاقی کرده بود. برای 45 شب متوالی راهبان کلیسا متوجه نوری شدند که از قبر او ساطح می شد. رویت این نور راهبان را به نبش قبر واداشت، چهار ماه بعد از مرگ قدیس قبر او نبش شد. در حالی که تمام اجساد دور بر او فاسد شده بودند. کالبد او دست نخورده مانده بود. آنرا به مدت 29 سال در معرض دید همگان قرار دادند. در این مدت از جسد مایعی خارج می شد بطوریکه لباسهای شاربل را خیس می کرد و ناچار لباسها را هر چند روز یکبار تعویض می کردند. در 1927 جسد توسط دو پزشک فرانسوی مورد بررسی قرار گرفت بعد از آن جسد را در تابوتی که با ورقهای روی پوشیده شده بود قرار دادند. بعد تابوت را در تاقچه ای در دیوار گذاشتند و روی آن آجر چین شد.تا سال 1950 اتفاقی نیفتاد. در آن سال راهبان متوجه شدند که مایعی از شکاف های دیوار بیرون زده است.

دوباره دیوار باز شد و به گواهی مقامات پزشکی و مذهبی جسد تازه و دست نخورده بود. از آن به بعد هر ساله جسد طی مراسمی بیرون آورده می شود و در معرض دید همگان قرار می گیرد.

ادامه دارد......